Herken je het gevoel dat de omgeving steeds sneller verandert en de vragen om je heen complexer worden? Dat je door digitalisering, social networking en virtueel werken het gevoel hebt altijd ‘aan’ te staan en geen balans meer ervaart? Ik voel de veelheid van vragen van klanten en collega’s dagelijks. Ik spreek collega’s en vrienden die me vragen of ik hun laatste berichten op Facebook gelezen heb. Klanten en collega’s die me in mijn vakantie mailen en bellen en verrast zijn dat ik een paar weken offline en niet bereikbaar ben.

De verwachting die we onszelf en elkaar hebben opgelegd om altijd online te zijn, bereikbaar en ‘aan’ te staan lijkt geen ruimte meer te geven voor stilte, telefoon uit en even gewoon helemaal niet bereikbaar en afwezig te zijn. Vanuit mijn patroon van goed willen doen voor anderen en niemand teleurstellen, wil ik graag aansluiten en meedoen in deze race. Zo sprak ik laatst een collega tijdens een netwerkbijeenkomst. Zij vertelde me over de belangrijke internationale opdrachten die zij doet in het begeleiden van grootschalige veranderingen voor organisaties die er ‘toe doen’. Ik merkte direct een onrust in mijzelf: O jee, als ik niet van die grootschalige verandertrajecten doe voor bekende organisaties, doe ik dan nog wel mee? Word ik dan nog wel gezien als professional die iets te bieden heeft voor leiders, teams en hun organisaties?

We hebben zo geleerd te doen; 'doen' is goed. Gewoon ‘zijn’ is ons vaak vreemd. Mijn uitdaging is voorbij de aanpassing van ‘erbij horen’ echt mezelf zijn. Dat vraagt iedere dag opnieuw langs mijn thema’s en patronen gaan. Patronen zoals je best doen, goed genoeg zijn, anderen plezieren, sterk zijn of de beste zijn. Het vraagt stilstaan en bij mezelf voelen dat ik goed genoeg ben als ik mezelf ben. 
Dat vraagt kleur bekennen: hier ben ik. En als je zegt: ‘ik ben er’. Ben je er dan daadwerkelijk? Aanwezig hier met je aandacht, in je lijf, bij je eigen emoties en voelen en helder in je denken? Of word je afgeleid door de veelgevraagdheid om je heen en de aanpassing?

Door dit soort bewust-zijn leer ik de regie te nemen in deze ‘agile’ tijd zodat ik wendbaar en flexibel ben en soepel en in balans kan inspelen op de uitdagingen die ik aanga. 
Ik ben zo geoefend in het ‘aan’ staan en mezelf aan zetten vanuit mijn oude en vaste patronen. Mogelijk herken jij dat ook? De vraag is wanneer jij, ik, wij allen 'aan' gaan vanuit passie en verlangen. Wanneer is er het - collectieve - bewustzijn van ontwaken? Bewustzijn dat we meer aandachtig zijn, met aandacht dingen doen in plaats van onszelf voorbij hollen. Dat vraagt aanwezigheid, in het hier en nu.

Het lukt mijzelf in steeds meer situaties in contact blijven met de ander en ondertussen ook met mezelf. En met aandacht voor wat er hier gebeurt. Dat is voor niet vanzelfsprekend altijd zo geweest. Vaak was ik zo bezig met het 'daar en dan' en alles wat nog moest, dat ik het hier en nu, het voelen en contact maken met wat er nu is, vergat. Ik ging 'aan' vanuit doen in plaats vanuit zijn met wat er is.

Het logo van mijn website lijkt op de ‘aan’ knop van een van je apparaten. Ik ben benieuwd waar jij van aangaat? En of je af en toe die aanknop ook uit kunt zetten voor verstilling en reflectie.
Ik ben benieuwd naar jouw verhalen en ervaringen; waar ga jij van 'aan', van stralen? Van harte welkom!